Choć może się wydawać, że umowy kredytowe sporządzane przez profesjonalne instytucje są zgodne z prawem i wolne od błędów, rzeczywistość pokazuje, że wiele z nich zawiera różnorodne nieprawidłowości.
Aby wykryć błędy w umowie kredytowej, należy powołać się na konkretne przepisy prawne. Kluczowa w tym przypadku jest ustawa o kredycie konsumenckim, która precyzuje, jakie informacje powinny być zawarte w umowie. Szczególnie pomocny jest art. 45 ust. 1 tej ustawy, który wymienia przepisy, których naruszenie pozwala na skorzystanie z sankcji kredytu darmowego.
Przykładowe błędy w umowie kredytowej
Umowa kredytowa powinna zawierać Twoje dane osobowe, dane kredytodawcy, a także dane pośrednika kredytowego, jeśli taki był zaangażowany. Brak takich informacji, jak adres kredytodawcy lub pośrednika, stanowi błąd kwalifikujący do zastosowania sankcji kredytu darmowego.
Umowa powinna również określać termin i sposób wypłaty kwoty kredytu oraz sposób jego spłaty.
Najistotniejsze dla konsumenta są informacje o kwocie kredytu, jego kosztach oraz całkowitej kwocie do spłaty. Te dane muszą być jasne, zrozumiałe i zgodne z prawdą.
Najczęstsze błędy
Błędy w umowach kredytowych często dotyczą nieprawidłowego podania całkowitej kwoty kredytu, która powinna obejmować jedynie kwotę faktycznie otrzymaną przez kredytobiorcę. Często do kwoty kredytu błędnie doliczane są koszty kredytu, takie jak składki ubezpieczeniowe czy prowizje.
Innym powszechnym problemem jest oferowanie dodatkowych produktów, których koszt nie jest uwzględniony w umowie, mimo że powiększa zobowiązanie kredytobiorcy. Ważne jest również, aby umowa zawierała informacje o oprocentowaniu, oprocentowaniu zadłużenia przeterminowanego oraz sposobie jego zmiany.
Praktyki naliczania kosztów, takie jak odsetki od kosztów skredytowanych lub prowizja naliczana od kwoty kredytu, która zawiera już prowizję, prowadzą do kolejnych naruszeń, jak błędne obliczenie rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania (RRSO) oraz całkowitej kwoty do zapłaty, a często także przekroczenie maksymalnych kosztów poza odsetkowych.
Sprawdź również: Jak sprawdzić uprawomocnienie wyroku?
Najczęściej spotykane błędy instytucji finansowych
Instytucje finansowe często popełniają błędy związane z kosztami kredytu, co może wynikać z chęci zwiększenia zysków. Typowe błędy to:
- Brak podania lub nieprawidłowe wskazanie wysokości oprocentowania.
- Nieprecyzyjne warunki zmiany kosztów kredytu.
- Brak podania kosztów kredytu w umowie.
- Wliczanie kosztów do całkowitej kwoty kredytu.
- Przekroczenie limitu kosztów pozaodsetkowych.
- Błędnie podana informacja o rzeczywistej rocznej stopie oprocentowania (RRSO).
Kancelaria prawna może pomóc w weryfikacji umowy kredytowej czy aby na pewno umowa nie posiada błędów.
Czy każdy błąd kwalifikuje się do sankcji kredytu darmowego?
Nie każdy błąd w umowie kredytowej umożliwia złożenie oświadczenia o sankcji kredytu darmowego. Tylko naruszenia wymienione w art. 45 ust. 1 ustawy o kredycie konsumenckim pozwalają na zastosowanie tej sankcji.
Najczęstsze pytania:
Jakie przepisy prawne są kluczowe przy sprawdzaniu błędów w umowie kredytowej?
Kluczowym przepisem jest ustawa o kredycie konsumenckim, a szczególnie art. 45 ust. 1, który wymienia konkretne przepisy, których naruszenie może prowadzić do skorzystania z sankcji kredytu darmowego.
Jakie dane muszą być zawarte w umowie kredytowej?
Umowa kredytowa powinna zawierać dane osobowe kredytobiorcy, dane kredytodawcy oraz, jeśli występuje, dane pośrednika kredytowego. Brak tych informacji może prowadzić do poważnych błędów w umowie.
Co powinno być jasno określone w umowie kredytowej z perspektywy konsumenta?
Z perspektywy konsumenta, najważniejsze są informacje o kwocie kredytu, kosztach kredytu oraz całkowitej kwocie do spłaty. Te dane muszą być zrozumiałe, jednoznaczne i zgodne z prawdą.
Jakie są najczęstsze błędy w umowach kredytowych?
Najczęstsze błędy to:
- Nieprawidłowe podanie wysokości oprocentowania.
- Nieprecyzyjne warunki zmiany kosztów kredytu.
- Brak podania kosztów kredytu w umowie.
- Wliczanie kosztów do całkowitej kwoty kredytu.
- Przekroczenie limitu kosztów pozaodsetkowych.
- Błędne obliczenie rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania (RRSO).